De droogte is geen verrassing De droogte slaat weer toe. De droge zomer van 2019, volgend op een kurkdroog en snikheet 2018 zorgde voor een enorme achterstand in de grondwaterstanden in Vlaanderen nog voor de zomer moet beginnen. Reeds in het najaar van 2019 trokken experten aan de alarmbel toen bleek dat de herfst niet de nodige neerslag bracht om met een gerust hart 2020 in te gaan. Vroeger dan ooit stellen de gouverneurs, op voorstel van de Vlaamse droogtecommissie, maatregelen in om de natuur te beschermen. Mogelijk volgen er nog maatregelen om ook ons drinkwater veilig te stellen. Ondertussen stijgt het waterverbruik in Vlaanderen, raken de regenwaterputten leeg en wordt er weinig neerslag verwacht de komende weken. Alle ingrediënten zijn aanwezig voor een nieuwe, historisch droge en (extreem) warme zomer. We moeten hopen op vele zomerse onweders en stortbuien om de regenwaterputten te vullen en minstens het oppervlaktewater (rivieren) op peil te houden. Pas dan zal er geen drinkwatertekort zijn.   Groen Merelbeke trekt al lang aan de bel Reeds vorig jaar (in mei 2019) trok Pieter Verstraete, gemeenteraadslid voor Groen Merelbeke, aan de alarmbel. Hij maande het gemeentebestuur aan om werk te maken van een lokaal droogtebeleid. Eén jaar later, mei 2020, bracht hij opnieuw dezelfde zaak aan de orde in diezelfde gemeenteraad. Hij vraagt zich af of de gemeente de droogteproblematiek opnam met Farys. Daaruit volgen 2 logische vragen: Welke maatregelen neemt de gemeente om de gevolgen van de droogte in te perken? Welke structurele maatregelen zal de gemeente nemen om structureel bij te dragen aan de oplossingen voor de droogteproblematiek?   Uit het antwoord van burgemeester Thienpont bleek voorlopig nog geen grote proactieve houding. Hij stelde dat er nog wat tijd nodig was, en verwees vooral naar overleg dat nog zou gebeuren in juni en waar ook Farys zou aansluiten.   Groen Merelbeke constructieve partner met visie en concrete maatregelen Pieter onderstreepte de rol van constructieve partner die Groen Merelbeke hierin kan en wil innemen. Reeds in de herfst 2019 verscheen in de Groenkrant een artikel “De strijd tegen droogte: voorbeelden die werken.” Het is dus niet dat het warm water (excuseer ons het woord) moet uitgevonden worden. Natuurlijk kan een lokaal bestuur in volle droogtecrisis niet de bakens verzetten, het gaat dan eerder om het beheren en beheersen van een crisis. De sensibilisering van de bevolking, waar de burgemeester over sprak in zijn antwoord, is zeker nodig.   Maar het is toch erg om op werven in Merelbeke het grondwater gewoon via een afwaterslang te zien verdwijnen in de riool, 24 uur op 24, dag in dag uit. Andere gemeenten laten dit opslaan in opslagvaten, en stellen het water ter beschikking van de lokale landbouw en inwoners. En het moet toch mogelijk zijn om extra voorwaarden in te schrijven in het vergunningenbeleid voor projecten die een grote impact hebben op grondwater? En waar blijven de slim aangelegde voetpaden met infiltratie van water in de grond in plaats van afvoer naar de rioolputjes?   Er zijn dus zeker maatregelen op korte en middellange termijn die de gemeente kan nemen.   Structurele beleidswijziging nodig Maar Pieter Verstraete stelde ook dat Groen Merelbeke constructief wil meewerken aan structurelere maatregelen die de gemeente zou kunnen nemen. “Als we als gemeente niet gaan voor een netto-betonstop blijven we natuurlijk dweilen met de kraan open.” Er moet duidelijk een halt geroepen worden aan het verdere innemen en verharden van open ruimte in Merelbeke. Groen heeft een arsenaal aan structurele maatregelen in petto voor een koppeling van een goed warmteplan en een proactief droogteplan. Hopelijk wil de meerderheid nu wel aan de slag met deze voorstellen. Pieter zou volgend jaar in mei liever niet moeten vaststellen dat we nog geen stap verder zijn.